Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie i analiza wizerunku pianisty Rafała Blechacza, kreowanego przez polskie dzienniki, „Gazetę Wyborczą” oraz „Rzeczpospolitą”, w okresie od października 2005 roku do końca 2017 roku. Artykuł składa się z części poświęconej teorii wizerunku i roli mediów w jego kształtowaniu oraz części prezentującej wyniki badania przeprowadzonego przeze mnie, mającego na celu ukazanie wizerunku Rafała Blechacza kreowanego przez wyżej wspomniane dzienniki. Artykuł jest skrótem mojej pracy licencjackiej, obronionej w czerwcu 2018 roku.

Dotychczasowy rozwój technologii wprowadził edukację w świat cyfrowy, w którym nauczyciele są cyfrowymi imigrantami, a pokolenie uczniów cyfrowymi tubylcami. Nauczyciele, aby dla młodego pokolenia nie stać się „cyfrowymi amiszami”, powinni poszerzać swoje kompetencje w zakresie technologicznego podejścia do procesu kształcenia i wychowania. Artykuł zwiera opis badania eksperymentalnego, którego celem było sprawdzenie zastosowania strategii kształcenia wyprzedzającego w obszarze przedmiotu muzyka. W eksperymencie wzięło udział sześćdziesięcioro uczniów klas piątych. Badanie prowadzano przez okres trzech tygodni – jedna lekcja w tygodniu. Przy użyciu nowoczesnych technologii komunikowania, zadaniem uczniów było przygotowanie i nagranie audycji radiowej z uwzględnieniem utworów muzyki instrumentalnej kompozytorów różnych epok.